ALTUNHİSARIN TARİHÇESİ

• ALTUNHİSAR İLÇESİ
• 
  
• Eskiden beri önemli bir yerleşim merkezi olan
• Altunhisar;Selçuklu Devletinin kurucusu Kutalmış oğlu
• Süleyman Şah zamanında Konya ve Niğde illeri ile
• birlikte Türk topraklarına katılmış olup,tarihte Anduğu
• ve Ortaköy adları ile anılır.
• 
  
• Anduğu Selçuklulardan sonra Niğde ili ile birlikte
• Karamanoğulları beyliğinin idaresine geçmiştir.
• 
  
• Karamanoğlu İbrahim Bey hükümdarlığında;memleketi
• oğulları ve akrabaları arasında bölüştürürken Anduğu’yu
• İsmail Bey’e vermiştir .İlçe Merkezinde Karamanoğlu
• Yakup Bey’e ait bir camii,caminin yanı başında hala
• halkın hizmetinde bir çeşme bulunmaktadır.Önce Yıldırım
• Beyazıt ardından da Fatih Sultan Mehmet zamanında
• Osmanlılara geçmiş olan Altunhisar’a bu çağlarda Ortaköy
• denilmektedir.
• 
  
• Yakın zamana kadar kaza merkezi olan Ortaköy adını
• tekrar Anduğu olarak görüyoruz. 1732 yılındaki bir
• fermanla Sefer-i Hümayun için Niğde sancağından istenen
• 150 devenin % 5’i Anduğu kazası tarafından verilmiştir.
• 
  
• Evliya Çelebi Seyehatnamesinde (Cilt 3,sayfa 191)
• Bor’dan Aksaray’a giderken geçtiği Ortaköy’den ‘Bir
• vasii ve mahsuda ova olup; bağ,bahçe,camii,mescit ile
• abeste mamur bir kazadır. Bu karyeye bağlı 36 pare
• nahiye ve köyleri vardır.’Şeklinde sözeder.
• 
  
• Çok eski bir tarihe sahip olan Altunhisar 250 yıl
• öncesinde Anduğu vilayeti,100 yıl öncesinde kaza
• merkezidir.1910 yılında belediye teşkilatına kavuşan
• Altunhisar 1928 yılında nahiye olmuştur.
• 
  
• 1956 yılında Ortaköy isminin, güneyindeki verimli
• Altıntaş Ovasından dolayı Altunhisar olduğunu
• görmekteyiz.Belde 3644 Sayılı Kanunla 1991 yılında İlçe
• statüsüne kavuşmuştur.
• 
  
• İlçenin Ekonomik Hayatı:
• 
  
• İlçenin ekonomik hayatı genel olarak
• tarım ve hayvancılığa dayalıdır.İlçede sanayi yok
• denecek kadar azdır. İlçenin başlıca geçim kaynakları
• şunlardır;
• 
  
• 
• Tarım
• 
  
• Köy ve kasabalarda yaşayan halkın pek
• çoğu buğday ve arpa yetiştirir.Patates, şekerpancarı ve
• baklagiller ilçede yetişen diğer ürünlerdir.Bazı
• yörelerde bağcılık ve meyvecilik yapılır. Başlıca
• yetişen meyveler;elma,ceviz ve bademdir.Halk
• yetiştirilen ürünlerin bir kısmını kendi tüketmektedir.
• İhtiyaç fazlasını da pazarlamaktadır.İlçede tarım modern
• şekilde yapılmaktadır.İlçede çok uluslu şirket
• tarafından kurulmuş olan bahçecilik en modern şekilde
• yapılmakta olup; halkın büyük bölümü gelir kaynağını bu
• şirkette yapılan işçilikten sağlamaktadır.
• 
  
• 
  
• 
  
• Hayvancılık
• ilçenin geçim kaynaklarından başlıcasıdır.Beslenen
• hayvanların etinden, sütünden, yününden ve gücünden
• faydalanılmaktadır.Yeterli derecede mera bulunduğundan
• ilçe hayvancılık bakımından verimlidir.Yetiştirilen
• küçükbaş hayvanlar: koyun ve keçidir.İlçede genellikle
• yerli ırk inekler yetiştirilmektedir.Son yıllarda kültür
• ırklarla verimli hale getirilmeye çalışılmaktadır.Kümes
• hayvanları olarak tavuk beslenir.Üretilen yumurtalar
• ilçede tüketilmektedir.
• 
  
• Endüstri:
• 
  
• İlçede
• sanayi kuruluşu yok denecek kadar azdır. İlçede ve
• Yakacık Kasabasında un fabrikaları bulunmaktadır.İlçede
• sanayi gelişmediğinden halk ihtiyaçlarını en yakın ilçe
• olan Bor’dan karşılamaktadır.Bu da halkın gelir
• kaynaklarının ilçeye yatırım olarak dönüşmesini olumsuz
• etkilemektedir.
• 
  
• El
• Sanatları:
• 
  
• İlçede ve
• çevresinde en yaygın el sanatı halıcılıktır. İlçe , köy
• ve kasabalarında halıcılık Halk Eğitim Müdürlüğü desteği
• ile yeterince gelişmiştir. Yurt dışına ihracat yapan
• şirketlerin halıları dokunarak , halkın ekonomisine
• büyük katkı sağlanmaktadır. Şirketlerin parayı geç
• ödemeleri ve düzgün malzeme vermemeleri nedeniyle atölye
• halıcılığı da yok olmaya yüz tutmuştur.
• 
  
• İlçede
• Ulaşım ve Haberleşme:
• 
  
• İlçenin
• ulaşımı tamamıyla karayolu ile sağlanmaktadır.Ulaşımın
• en önemli araçları:Belediye otobüsleri ve özel
• minibüslerdir.İlçe Niğde merkeze 36km
• uzaklıktadır.İlçenin köy ve kasabalarının yolları
• tamamen asfalttır.İlçenin ulaşım sorunu yoktur.İlçede
• haberleşme sorunu yoktur.İlçe köy ve kasabalarında
• yeterince telefon vardır.Ayrıca ilçe halkı televizyon
• yayınlarını izleyebilmektedir.İlçede bir de gazete bayii
• vardır.
• 
  
• 
• İlçenin
• Sosyal ve Kültürel Durumu:
• 
  
• İlçenin
• içme suyu ve elektrik sorunu yoktur.İlçede alt yapı
• tamamlanmamıştır. İlçedeki binaların büyük çoğunluğu
• taştan yığma binalardır.Yeni yeni çok katlı betonarme
• binalar yapılmaya başlanmıştır. Evlerde genellikle çatı
• yoktur. İlçede 1 sağlık ocağı ve 30 yataklı Devlet
• Hastanesi mevcuttur. İlçede okuma yazma oranı …
• civarındadır.İlçede okul durumu:1 lise, 3 İlköğretim
• okulu bulunmaktadır. İlçede öğrenci yurdu açılmış olup,
• yatılı 100 öğrenciye hizmet vermektedir. İlçede kız ve
• erkekler aynı oranda okumaktadır. Yüksek öğrenime
• istenilen düzeyde katılım sağlanamamaktadır.İlçede
• yeterince devlet memuru mevcuttur.Halkın içinden doktor
• , polis ve subaylar yetişmiştir. Son zamanlarda uzman
• çavuşluğa yönelme vardır.Ayrıca Endüstri Meslek Lisesi
• Mezunları sanayide çalışmaktadır.Bu nedenle ilçe dışına
• göç fazladır.Halk sade Türkçe kullanmaktadır.Yöresel
• mani ve deyimler azdır.İlçe güvenliği ilçe jandarma ve
• polis teşkilatı tarafından sağlamaktadır.İlçede fazla
• olay olmamaktadır.Eski zamanlardaki kan davaları ortadan
• kalkmıştır.Aile yapısı ataerkildir.Nüfus planlaması
• uygulanmaktadır.Evlenmeler genel olarak görücü usulü ile
• yapılmaktadır.Evlilik yaşı 20 yaş civarıdır.Başlık
• parası ortadan kalkmıştır.
• 
  
• İlçenin
• Tarihi ve Turistik Yerleri:
• 
  
• Altunhisar’ın tarihteki adı “Anduğu”dur. Anduğu eskiden
• beri önemli bir kasaba merkezi olmuştur.Selçuklu,
• Karamanlı, Osmanlı hakimiyeti görmüştür. Anduğu ,
• Anadolu Selçuklu Devleti’ni kuran Kutalmışoğlu Süleyman
• Şah zamanında Konya,Niğde ve sınırları ile birlikte
• Türklerin eline geçmiştir.Burası Selçuklular devrinde
• tahkim edilmiş bir yerdi.Anduğu daha sonra
• Karamanoğulları idaresine geçti.Burada
• Karamanoğullarından Yakup Beye ait bir cami vardır. Bu
• cami yanındaki aynı ada sahip çeşmeyle bütünleşmiştir.
• 1963-1966 yıllarında restore gören cami halka
• açılmıştır.Osmanlılar zamanında Ortaköy’de
• denilmektedir.O zamanlar Niğde nüfusunun %5’ini
• oluşturmaktaydı.1956 yılının kasım ayında Ortaköy adı
• güney eteklerindeki Altıntaş Ovasından esinlenilerek
• Altunhisar olarak kayıtlara geçmiştir.Altunhisar 1991
• yılında ilçe olmuştur. İlçede Karamanoğullarından kalan
• bir tarihi cami, bir hamam, Aşık Tahiri’nin anıtı
• bulunmaktadır.Yeşilyurt kasabasında Romalılara ait bir
• kilise vardır.İlçe Kapadokya’nın güney bölgesinde
• bulunduğu için Hristiyanlık dönemine ait tarihi
• mağaralar mevcuttur.İlçe temiz hava, soğuk su , bağ ve
• bahçeleri ile görülmeye değer bir yerdir.